Gry dla każdego

Adrenalina to planszowy odpowiednik komputerowych strzelanin, w którym trup ściele się gęsto, a martwi zawodnicy błyskawicznie wracają do gry, by mścić się na swoich oprawcach!

Dzisiaj dostałem mój nowy kociołek. Nareszcie moje laboratorium jest gotowe! Całe dnie zbierałem i suszyłem składniki w oczekiwaniu na tę chwilę. Co by tu zmieszać najpierw? Mam dobre przeczucie co do kruczego pióra i korzenia mandragory. No i ponoć ropucha pasuje do wszystkiego.

Ale z drugiej strony, co tam wiedzą inni? To moje laboratorium i moje badania! Kiedy opublikuję swoje teorie, to wszyscy będą przychodzić do mnie! Już ja im udowodnię, że jestem najwybitniejszym umysłem zgłębiającym tajniki alchemii.

No dobrze, czas rozpalić ogień i wziąć się do pracy. W mętnej głębi kotła znaleźć można przecież wiedzę, bogactwo i sławę.

Nie ma chyba miejsca, w którym piękno natury objawiałoby się tak wyraziście, jak w tętniącym feerią barw ogrodzie botanicznym. W grze Arboretum będziecie mogli spróbować swoich sił w samodzielnym tworzeniu ogrodu w taki sposób, aby odwiedzający goście mogli podziwiać rozwijające się kolorowe pąki i liście. Słodka wiśnia, aromatyczny dereń czy potężny dąb – każde drzewo ma swoje miejsce w tej oazie spokoju. Niech Was nie zwiedzie jednak błogi temat gry, bo u jej podstaw leży rywalizacja. Wybierajcie mądrze, które karty drzew zasadzić, a które zostawić na ręce – tylko najlepszy architekt krajobrazu podbije serca miłośników natury.

Artur reprezentuje przyszłość Brytanii, obietnicę dobrobytu i honoru, jednak wśród jego dzielnych rycerzy kryją się poplecznicy Mordreda. Siły zła są nieliczne, ale wiedzą o sobie nawzajem i pozostają w ukryciu przed wszystkimi, za wyjątkiem jednego z poddanych Artura. Jedynie Merlin wie, kto jest agentem zła, ale nie może wyjawić tego wprost. Jeśli jego prawdziwa tożsamość zostanie odkryta, wszystko będzie stracone.

Na początku XVI wieku, Król Manuel I zlecił najlepszym portugalskim rzemieślnikom budowę majestatycznych budynków. Po ukończeniu pałaców w Évorze i Sintrze, król postanowił zbudować letni pawilon na cześć najdostojniejszych członków rodziny królewskiej. Konstrukcję pawilonu powierzono najbardziej utalentowanym rzemieślnikom, których umiejętności pomogą nadać pawilonowi splendor, na jaki zasługuje rodzina królewska.

Witrażyści z całego świata - witajcie w Sintrze i jej pałacach! Zostaliście wezwani aby, na życzenie miłościwie nam panującego Manuela I, stworzyć najpiękniejsze, zapierające dech w piersiach witraże do pałacowych okien, które sławić będą potęgę Portugalii!

W grze Azul wcielisz się w artystę, układającego przepiękne mozaiki z Azulejos na ścianach pałacu królewskiego w Évorze. Pamiętaj, że tylko najpiękniejsze kompozycje, które urzekną króla, pozostaną ozdobą pałacu, pozostałe zostaną skute i nie pozostanie po nich żaden ślad.

Pif! Paf! Złoczyńca ucieka! Nie, chwila... to mój pomocnik! Nie... to zwykły mieszkaniec. Kto jest kim w tym mieście?! Jako szeryf powinienem znać tu wszystkich! Pif! Paf! Uwaga! Na ziemię! To na pewno on! Tak, moi pomocnicy stoją za mną...

Na najdalszych rubieżach Imperium ambitni baronowie walczą o władzę. Stojąc na czele potężnych armii, zdobywają nowe terytoria, budują wioski, miasta i twierdze. Na końcu tego wyścigu o supremację tylko jeden z nich zostanie królem, więc nie pozwól innym Baronom prześcignąć cię w walce o królewską koronę!

W pewnym średniowiecznym mieście powstaje katedra, większa i wspanialsza, niż jakakolwiek świątynia, którą pielgrzym mógłby sobie wyobrazić. Wznosi ją jednak nie jeden architekt, lecz dwóch. Jeden z nich otrzymał zlecenie od króla, drugi od biskupa tej diecezji. Król lubi i szanuje tutejszego biskupa i chciałby uniknąć zatargów z Kościołem, jednak nie chce rezygnować ze swojego udziału w tym dziele. Władca postanawia, że budowniczowie wspólnie zaprojektują katedrę i razem będą nadzorować wznoszenie świątyni na chwałę Bożą. Ten, który będzie lepiej zarządzał pracą budowniczych i wzniesie większą część katedry, zostanie godnie wynagrodzony, a jego rzemieślnicy będą mogli spać spokojnie, nie martwiąc się o chleb, ni dach nad głową.